ประวัติวัด

  

         วัดกู่ม่าน(มงคลชัย) เป็นวัดร้างมาหลายร้อยปี จากการตรวจสอบ พบฐานถาวรวัตถุต่างๆ เช่น อุโบสถ วิหาร เจดีย์ เป็นต้น ซึ่งบางจุดต้องขุดลงไปลึกกว่า 2 เมตร ถึงจะเจอ สถานภาพการเป็นวัดร้างสันนิฐานว่าน่าจะเกิดจากภัยสงคราม หรือภัยธรรมชาติ เพราะโคนเสาต่างๆ ที่พบมีรอยไหม้ 

         จากการสอบถามผู้เฒ่าผู้แก่ ที่อาศัยอยู่ตามหมู่บ้านใกล้เคียง ก็บอกตรงกันว่า เกิดมา ก็เห็นเป็นสภาพวัดร้างเช่นนี้แล้ว สภาพเป็นป่าทึบ ไม่มีใครกล้าเข้ามาแถวนี้ เพราะบรรยากาศน่ากลัวมาก ตอนกลางคืนโดยเฉพาะวันพระ จะเห็นมีดวงไฟ คล้ายๆ ดวงจันทร์ แต่มีแสงสีเขียว จะลอยไปลอยมาแถวบริเวณวัด เชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตย์อยู่ที่นี่ บ่อยครั้งที่เห็นพระธุดงค์ มาปักกลดอยู่เป็นประจำ แต่ก็ไม่ค่อยอยู่นาน วันสองวันท่านก็ธุดงค์ต่อไปอีก 

         ต่อมาชาวบ้านเห็นว่ามีพระธุดงค์มาบ่อย ก็สร้างกระต๊อบเล็กๆไว้เมื่อมีพระธุดงค์มาจะได้มีที่พัก บังแดดบังฝนได้บ้าง จนถึงปี ๒๕๓๙ ก็เริ่มมีพระสงฆ์หมุนเวียนกันมาจำพรรษาอยู่บ้าง

 

         จาก นั้น ชาวบ้านได้พากันไปนิมนต์หลวงพ่อพระมหาวีระ อคฺคจิตฺโต มาบูรณวัดร้างและจำพรรษาอยู่ที่นี่ จนได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสรูปแรกของวัด ซึ่งตอนนี้ก็มีการก่อสร้าง ถาวรวัตถุหลายอย่างด้วยกัน เช่น วิหารหลวง อุโบสถ เจดีย์ ศาลาปฏิบัติธรรม  กำแพงวัด ระบบประปา ห้องน้ำ ถนนในบริเวณวัด เป็นต้น และหลายอย่างก็ได้สร้างเสร็จแล้ว เช่น หอระฆัง กุฏิสงฆ์ กำแพงวัดบางส่วน ซึ่งใช้งบประมาณกว่าสิบล้านบาท ส่วนที่เหลือก็กำลังคืบหน้า วิหาร อุโบสถ ศาลา ก็ใกล้จะมุงหลังคาแล้ว